Ο εξαιρετικά δραστήριος ομολογούμε πρόεδρος της ΕΑΑΣ
Λάρισας Απόστολος Παπαπαρίσης, με μήνυμα του προς το Onalert εκφράζει
τη διαφωνία του με τον τίτλο του άρθρου μας που ανέφερε ότι υπάρχει
“οριστική ρήξη μεταξύ εν ενεργεία και “θεσμικών” απόστρατων”. Το μήνυμά
του μπορείτε να το διαβάσετε ΕΔΩ ,μαζί με το σχετικό ρεπορτάζ.
Θα μπορούσαμε να γράψουμε αντί για ρήξη ,χάσμα. Ότι το χάσμα μεταξύ εν ενεργεία και “θεσμικών” απόστρατων μεγαλώνει. Θα μπρούσαμε να χρησιμοποιήσουμε τη λέξη “διαζύγιο”. “Διαζύγιο εν ενεργεία με “θεσμικούς” απόστρατους”. Κι επειδή η ελληνική γλώσσα είναι πλούσια ,θα μπορούσαμε να πούμε το ίδιο πράγμα με πολλούς διαφορετικούς τρόπους. Το συμπέρασμα όμως είναι το ίδιο:
Οι εν ενεργεία και οι “θεσμικοί” ακολοθούν διαφορετικούς δρόμους έχοντας όπως λένε και οι δύο πλευρές τον ίδιο σκοπό : να ανατρέψουν τις αδικίες κατά στρατιωτικών εν ενεργεία και αποστρατων.
Οι μεν εν ενεργεία υπό τον διαρκή έλεγχο του Α/ΓΕΕΘΑ δεν έχουν ανακοινώσει τον τρόπο ,αλλά είναι βέβαιο ότι τον έχουν βρει. Οι “θεσμικοί απόστρατοι” συνεχίζουν με την διοργάνωση συγκεντρώσεων και όπως λένε οι πληροφορίες ίσως και με τη δημιουργία ενός κομματικού φορέα.
Όσο για το πόσους εν ενεργεία εκπροσωπεί ο ΣΥΣΜΕΔ. Σίγουρα όσοι είναι εγγεγραμένοι σ΄ αυτόν αλλά και πολλούς άλλους οι οποίοι για πολλούς και διάφορους λόγους δεν θέλουν να εγγραφούν . Και αυτοί άλλοτε συμφωνούν με τις ενέργειες του ΣΥΣΜΕΔ και άλλοτε διαφωνούν. Αλλά νομίζουμε ότι αναγνωρίζουν πως η αξιοπρεπής και μετρημένη ανάδειξη εργασιακών προβλημάτων τους μέσω έγγραφων ερωτήσεων προς την ηγεσία, είναι ο μοναδικός “αγωγός” μέσα από τον οποίο μπορούν να μεταφέρουν τους όποιους προβληματισμούς τους. Ο ΣΥΣΜΕΔ έτσι κι αλλιώς κάθε μέρα κρίνεται και η τύχη του δεν θα κριθεί από τον Α/ΓΕΕΘΑ ή την πολιτική ηγεσία αλλά από το πόσο σοβαρά ο ίδιος θα διαχειριστεί την ευθύνη εκπροσώπησης 100,200 ,300 ή όσων στρατιωτικών εκπροσωπεί.
Επειδή όμως πάντα το νόμισμα έχει δύο όψεις είναι νομίζω ώρα να αναρωτηθούμε πόσους πραγματικά εκφράζουν οι “θεσμικές” ενώσεις. Και αυτό δεν μπορεί να μετρηθεί με το πόσους έχουν εγγεγραμμένους στους καταλόγους τους ,αυτό είναι βέβαιο. Σ΄ ότι αφορά στους εν ενεργεία στρατιωτικούς και μάλιστα στους νεότερους , η δική μας εκτίμηση είναι ότι το ποσοστό είναι πια εξαιρετικά μικρό. Και δεν ευθύνονται οι στρατιωτικοί γι΄ αυτό, νομίζω ότι είναι κατανοητό. Οι “θεσμικές ενώσεις” τουλάχιστον τα 22 χρόνια που παρακολουθώ τον χώρο δεν υπήρχαν πουθενά. Και τα πράγματα όπως αποδείχτηκε δεν πήγαιναν καθόλου καλά πολλά χρόνια πριν ξεσπάσει η κρίση. Αυτή η απουσία ήταν λογικό να δημιουργήσει “απόσταση” με τις νεότερες γενιές.
Το πόσους απόστρατους εκπροσωπούν; Κι αυτό χρειάζεται συζήτηση ,γιατί αν όλα πήγαιναν πρίμα δεν θα είχαν προκύψει τόσες “ιδιωτικές” ενώσεις αποστράτων ,οι οποίες αν και με λίγοτερα μέλη ακούγονται πολύ πιο δυνατά από τις “θεσμικές”.
Και τέλος σ΄ ότι αφορά στην ενότητα. Νομίζω ότι κάθε λογικός άνθρωπος εύκολα μπορεί να συμπεράνει ότι το πρώτο που την επιζητεί είναι το Onalert ! Ένα site που ασχολείται με τον χώρο της Άμυνας και ειδικά με τους ανθρώπους αυτού του χώρου τι άλλο θα μπορούσε να επιθυμεί εκτός απ΄ αυτό; Μπορεί να γινόμαστε “ενοχλητικοί” κάποιες φορές για κάποιους ,αλλά αυτοκαταστροφικοί δεν είμαστε.
Μακάρι λοιπόν να επιτευχθεί ξανά αυτή η ενότητα που όλοι επικαλούνται αλλά κανείς δεν δείχνει ετοιμος να την επιδιώξει.
ΠΑΡΙΣ ΚΑΡΒΟΥΝΟΠΟΥΛΟΣ
Θα μπορούσαμε να γράψουμε αντί για ρήξη ,χάσμα. Ότι το χάσμα μεταξύ εν ενεργεία και “θεσμικών” απόστρατων μεγαλώνει. Θα μπρούσαμε να χρησιμοποιήσουμε τη λέξη “διαζύγιο”. “Διαζύγιο εν ενεργεία με “θεσμικούς” απόστρατους”. Κι επειδή η ελληνική γλώσσα είναι πλούσια ,θα μπορούσαμε να πούμε το ίδιο πράγμα με πολλούς διαφορετικούς τρόπους. Το συμπέρασμα όμως είναι το ίδιο:
Οι εν ενεργεία και οι “θεσμικοί” ακολοθούν διαφορετικούς δρόμους έχοντας όπως λένε και οι δύο πλευρές τον ίδιο σκοπό : να ανατρέψουν τις αδικίες κατά στρατιωτικών εν ενεργεία και αποστρατων.
Οι μεν εν ενεργεία υπό τον διαρκή έλεγχο του Α/ΓΕΕΘΑ δεν έχουν ανακοινώσει τον τρόπο ,αλλά είναι βέβαιο ότι τον έχουν βρει. Οι “θεσμικοί απόστρατοι” συνεχίζουν με την διοργάνωση συγκεντρώσεων και όπως λένε οι πληροφορίες ίσως και με τη δημιουργία ενός κομματικού φορέα.
Όσο για το πόσους εν ενεργεία εκπροσωπεί ο ΣΥΣΜΕΔ. Σίγουρα όσοι είναι εγγεγραμένοι σ΄ αυτόν αλλά και πολλούς άλλους οι οποίοι για πολλούς και διάφορους λόγους δεν θέλουν να εγγραφούν . Και αυτοί άλλοτε συμφωνούν με τις ενέργειες του ΣΥΣΜΕΔ και άλλοτε διαφωνούν. Αλλά νομίζουμε ότι αναγνωρίζουν πως η αξιοπρεπής και μετρημένη ανάδειξη εργασιακών προβλημάτων τους μέσω έγγραφων ερωτήσεων προς την ηγεσία, είναι ο μοναδικός “αγωγός” μέσα από τον οποίο μπορούν να μεταφέρουν τους όποιους προβληματισμούς τους. Ο ΣΥΣΜΕΔ έτσι κι αλλιώς κάθε μέρα κρίνεται και η τύχη του δεν θα κριθεί από τον Α/ΓΕΕΘΑ ή την πολιτική ηγεσία αλλά από το πόσο σοβαρά ο ίδιος θα διαχειριστεί την ευθύνη εκπροσώπησης 100,200 ,300 ή όσων στρατιωτικών εκπροσωπεί.
Επειδή όμως πάντα το νόμισμα έχει δύο όψεις είναι νομίζω ώρα να αναρωτηθούμε πόσους πραγματικά εκφράζουν οι “θεσμικές” ενώσεις. Και αυτό δεν μπορεί να μετρηθεί με το πόσους έχουν εγγεγραμμένους στους καταλόγους τους ,αυτό είναι βέβαιο. Σ΄ ότι αφορά στους εν ενεργεία στρατιωτικούς και μάλιστα στους νεότερους , η δική μας εκτίμηση είναι ότι το ποσοστό είναι πια εξαιρετικά μικρό. Και δεν ευθύνονται οι στρατιωτικοί γι΄ αυτό, νομίζω ότι είναι κατανοητό. Οι “θεσμικές ενώσεις” τουλάχιστον τα 22 χρόνια που παρακολουθώ τον χώρο δεν υπήρχαν πουθενά. Και τα πράγματα όπως αποδείχτηκε δεν πήγαιναν καθόλου καλά πολλά χρόνια πριν ξεσπάσει η κρίση. Αυτή η απουσία ήταν λογικό να δημιουργήσει “απόσταση” με τις νεότερες γενιές.
Το πόσους απόστρατους εκπροσωπούν; Κι αυτό χρειάζεται συζήτηση ,γιατί αν όλα πήγαιναν πρίμα δεν θα είχαν προκύψει τόσες “ιδιωτικές” ενώσεις αποστράτων ,οι οποίες αν και με λίγοτερα μέλη ακούγονται πολύ πιο δυνατά από τις “θεσμικές”.
Και τέλος σ΄ ότι αφορά στην ενότητα. Νομίζω ότι κάθε λογικός άνθρωπος εύκολα μπορεί να συμπεράνει ότι το πρώτο που την επιζητεί είναι το Onalert ! Ένα site που ασχολείται με τον χώρο της Άμυνας και ειδικά με τους ανθρώπους αυτού του χώρου τι άλλο θα μπορούσε να επιθυμεί εκτός απ΄ αυτό; Μπορεί να γινόμαστε “ενοχλητικοί” κάποιες φορές για κάποιους ,αλλά αυτοκαταστροφικοί δεν είμαστε.
Μακάρι λοιπόν να επιτευχθεί ξανά αυτή η ενότητα που όλοι επικαλούνται αλλά κανείς δεν δείχνει ετοιμος να την επιδιώξει.
ΠΑΡΙΣ ΚΑΡΒΟΥΝΟΠΟΥΛΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου