Δευτέρα 27 Μαΐου 2013

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ ΣΤΗΝ ΛΑΡΙΣΑ 30/5/2013

Ποιοι Αρχηγοί και ανώτατοι πρέπει να "βγουν μπροστά" για τους στρατιωτικούς και την Άμυνα

Η συγκέντρωση των στρατιωτικών στη Λάρισα μεθαύριο Πέμπτη ,αναμένται να έχει μεγάλη συμμετοχή . Και η προετοιμασία το εξασφαλίζει αλλά και η αγανάκτηση που εξακολουθεί να είναι κυρίαρχο συναίσθημα σε εν ενεργεία και απόστρατους.

Πολλοί έχουν από τώρα αρχίσει να εκφράζουν τον προβληματισμό για το τι πρέπει να ακολουθήσει μετά και από τη Λάρισα. Αρκούν οι συγκεντρώσεις όσο μεγάλες κι αν είναι; Στέλνουν πράγματι ισχυρό μήνυμα προς την κυβέρνηση η οποία δεν φαίνεται να πτοείται τουλάχιστον προς το παρόν.

Δεν είναι λίγοι εκείνοι που επιμένουν ότι εκτός από τις συγκεντρώσεις που φυσιολογικά αν συνεχιστούν για μεγάλο χρονικό διάστημα θα αρχίσουν να ατονούν, πρέπει να αναζητηθούν κι άλλοι τρόποι έκφρασης των τεράστιων προβλημάτων που αντιμετωπίζουν πλέον οι στρατιωτικοί.

Το ζητούμενο από την αρχή των περικοπών στους στρατιωτικούς ήταν να περάσει στην κοινωνία το μήνυμα , ότι δεν διαλύονται οι οικογένειες των στρατιωτικών μόνο ,αλλά οι ίδιες οι Ένοπλες Δυνάμεις. Μετά από την εμπειρία τριών ετών κρίσης έχει πλέον γίνει σαφές ότι οι συγκεντρώσεις από μόνες τους δεν μπορούν να αποτελέσουν ασφαλή αγωγό για την διάδοση του μηνύματος.

Πρέπει κάποιοι να βγουν μπροστά και αυτό αποδείχτηκε και με τις δημόσιες τοποθετήσεις των δύο ναυάρχων Χρηστίση και Μαζαράκη, αλλά και του απόστρατου εδώ και χρόνια Γρηγόρη Δεμέστιχα.

Υπάρχουν πολλοί ακόμη που θα μπορούσαν να βγουν μπροστά ,όχι ως “συνδικαλιστές μιας κοινωνικής ομάδας” ,αλλά ως τα πρόσωπα στα οποία η Πολιτεία είχε εμπιστευθεί την διοίκηση των Ενόπλων Δυνάμεων , την Αρχηγία Γενικών Επιτελείων και μεγάλων κρίσιμων σχηματισμών.

Δεν είναι εποχή για σιωπή ή για αποχή από την “πρώτη γραμμή” της μάχης που δίνουν οι στρατιωτικοί. Και είναι αποδεδειγμένο πλέον ότι ο λόγος ανθρώπων των Ενόπλων Δυνάμεων που έχουν εξασφαλισει την αποδοχή και τον σεβασμό μεγάλου μέρους της κοινής γνώμης , λειτουργεί ως “πολλαπλασιαστής ισχύος” στην “μάχη” που δίνουν εν ενεργεία και απόστρατοι για να σώσουν ότι μπορεί να σωθεί.

Ποια είναι αυτά τα πρόσωπα που θα μπορούσαν να κάνουν ένα βήμα μπροστά και κάποιοι ήδη το έχουν “μισοκάνει”:

• ο πρώην Α/ΓΕΣ Κωνσταντίνος Ζιαζιάς , χαίρει απόλυτης αποδοχής από το στρατιωτικό προσωπικό και όχι μόνο. Ο τρόπος που αντέδρασε στις πιέσεις που δέχτηκε από την πολιτική ηγεσία στο θέμα των κρίσεων έκανε ακόμη κι όσους δεν τον συμπαθούσαν να τον αποδεχτούν.

•άλλοι Αρχηγοί όπως οι Αντωνακόπουλος, Παραγιουδάκης, Χαρβάλας θα μπορούσαν να αναλάβουν δράση και να αξιοποιήσουν τη δύναμη του λόγου για να υπερασπίσουν την θέση που πρέπει να έχουν οι Ένοπλες Δυνάμεις στην κοινωνία.

•από την Πολεμική Αεροπορία υπάρχει μία σειρά Αρχηγών που η έκφραση της θέσης και της άποψής του έχει βαρύτητα και θα έπρεπε να ακουστεί. Αντωνετσής, Λυτζεράκος, Αυλωνίτης και βέβαια ο Αντώνης Τσαντηράκης που κατόρθωσε να φύγει αλώβητος .

•το Πολεμικό Ναυτικό έχει ήδη τους ναυάρχους που βγήκαν μπροστά, αλλά υπάρχουν και πολλοί ακόμη που θα μπορούσαν να εκφέρουν άποψη που ακούγεται και πείθει. Ο Κωστής Γκορτζής με μία εμφάνισή του σε πρωϊνή εκπομπή τηλεοπτικού σταθμού είχε ταρακουνήσει το σύστημα. Και υπάρχουν κι άλλοι πολλοί που θα μπορούσαν να κάνουν το ίδιο.

Το γεγονός ότι τα “παραδοσιακά” ΜΜΕ αγνοούν επιδεικτικά τα όσα δραματικά συμβαίνουν στο χώρο των Ενόπλων Δυνάμεων δεν είναι πια πειστική δικαιολογία για την σιωπή που επικρατεί. Το διαδίκτυο και τα κοινωνικά μέσα δικτύωσης έχουν ξεπεράσει τα “μιντιακά οδοφράγματα” του παρελθόντος. Χρειάζεται απλά ένας σχεδιασμός και μια κλιμάκωση για να αξιοποιηθούν όλα τα πρόσωπα που μπορούν προσφέρουν.

Οι πολίτες πρέπει να μάθουν ότι αυτό που διακυβεύεται πρώτα απ΄ όλα δεν είναι οι μισθοί των στρατιωτικών αλλά η ίδια η ασφάλεια της χώρας. 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου