Ο Αετός που άγγιξε τη Γή

 

 

«Αφιέρωμα στη μνήμη του Σήφη τέσσερα χρόνια μετά» !

Σηκώνω τα μάτια να σε δώ …Μα κλαίει και ο Ουρανός !!
Την Κυριακή κατέληξε και ο δεύτερος πιλότος μας Ιωσήφ Αναστασάκης μετά από άνιση μάχη που είχε με τον θάνατο.

Ήταν και αυτός ένας από τους δημόσιους υπαλλήλους που δεν είχαν εθνική συνείδηση κατά παλαιότερη δήλωση του αξιότιμου κ. Βενιζέλου Ευαγγέλου υπουργού Αμύνης .

Είναι απορίας άξιο και ποτέ δεν μπόρεσα να καταλάβω το μίσος που έχουν ορισμένοι πολιτικοί άνδρες και γυναίκες εναντίον των Ελλήνων Αξιωματικών.

Σκοτώθηκε ο Σήφης και έκλαψε και ο Ψηλορείτης που έχασε τον αετό του τον καθημερινό του επισκέπτη στο οροπέδιο του Ομαλού που τα λέγανε όπως τα λένε τα αερικά και οι δροσουλίτες, όταν ο Σήφης πετούσε δίπλα του, πλάι στον ίσκιο του
.

Έφυγε το Σηφάκι πέταξε για πάντα στην κοιλάδα του ουρανού μαζί με τον Τάσο ,τον Ανδρέα, τον Ηλιάκη και τόσους ¨άλλους.

Μείναμε εμείς να τους θυμόμαστε να τα λέμε και να ευχόμαστε καλή ν αντάμωση !!

Ευτύχησα να υπηρετήσω 22 χρόνια στα “”ΧΩΚ”” ειδική αντιαεροπορική μονάδα του Στρατού μας και να έχω καθημερινή συνεργασία με τα αετόπουλα τα παιδιά των 22,25,29 χρονών αυτοί είναι οι Πιλότοι μας συνηθισμένοι άνθρωποι στην γη ήρωες στον αέρα .
Μετράω νεκρούς και τελειωμό δεν έχουν, μετράω μνήματα και μετράω μόνο φίλους .

Ακόμη και σήμερα δεν μπορώ να ξεπεράσω τον χαμό συναδέλφων που τους (έβλεπα ) στο RADAR και τα λέγαμε στον ασύρματο .Τώρα τι θα πούμε στην γυναίκα του στο αγέννητο παιδί του πως ο πατέρας του ήταν ένας ήρωας που έφυγε και τον παράτησε ;

Αυτοί οι πολιτικοί άνδρες που τους έλεγαν ότι παίρνουν πολλά και πρέπει να φορολογήσουν το πτητικό επίδομα τι θα πουν τώρα στην χήρα του που πρέπει να επιστρέψει τον μισθό του να αδειάσει το σπίτι που μένει και να πάρει τους δρόμους τώρα που ο Σήφης δεν είναι στην ζωή;

Μετά τα στεφάνια τις κάμερες τις παράτες μένει η ζωή και το αγέννητο παιδί του Σήφη.

Χρειάζεται την στοργή της πολιτείας που έβγαλε το μίσος της όταν ο Σήφης ήταν ζωντανός ας ελπίσουμε τώρα που χάθηκε να δείξει συμπόνια στο ορφανό και στην χήρα.

Πρωθυπουργέ  Παπανδρέου δεν πειράζει μην πάρετε 20 συμβούλους στο γραφείο σας πάρτε 15 .
Υπάρχουν ξέρετε εδώ και σαράντα ημέρες, τέσσερις συνάδελφοι που δεν γύρισαν στα σπίτια τους ,κάντε οικονομία από εμάς τους αποστράτους και δώστε στα παιδιά τους την αξιοπρέπεια που τους πρέπει για θυμούνται τον πατέρα τους και να μπορέσουν να σταθούν στα πόδια τους χωρίς τον Προστάτης τους.
Εμείς είμαστε ακόμη ζωντανοί !!

(ΘΑ ΣΑΣ ΤΟ ΧΡΩΣΤΑΜΕ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ )
ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ
Αξιωματικός ε.α
ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ Α1  30 Αυγούστου 2010

Τέσσερα χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από το τραγικό δυστύχημα κατά τη διάρκεια εκπαιδευτικής άσκησης τακτικής εναέριας μάχης, στην οποία συμμετείχαν 6 αεροσκάφη της Πολεμικής Αεροπορίας.

Ένας λάθος χειρισμός είχε ως αποτέλεσμα να συγκρουστούν στον αέρα ένα μονοθέσιο κι ένα διθέσιο F-16, της 115 Πτέρυγας Μάχης και να συντριβούν νότια της Ιεράπετρας, κοντά στη νήσο Χρυσή.  Το τραγικό περιστατικό βύθισε στο πένθος την πολεμική αεροπορία και συγκλόνισε το  πανελλήνιο.

 

Στην ιδιαίτερη πατρίδα του τη Γέργερη, και όχι μόνο, παραμένει άσβεστη η μνήμη του αδικοχαμένου πιλότου, πατέρα δύο παιδιών.

Ο Σήφης Αναστασάκης γεννήθηκε την 1η Νοεμβρίου 1975.Γιος του Στέφανου και της Μαρίας, γεννήθηκε κι έζησε στη Γέργερη και στο Ηράκλειο. Το 1993 αποφοίτησε από το Καπετανάκειο σχολείο και σε ηλικία 18 ετών εισήχθη από τους πρώτους στη Σχολή Ικάρων, όπου αποφοίτησε ως Αρχηγός της Σχολής.
Τον Οκτώβριο του 1997 τοποθετήθηκε στην 120 Πτέρυγα Εκπαίδευσης Αέρος στην Καλαμάτα, για προκεχωρημένη εκπαίδευση στα αεροσκάφη Τ-2 και τον Φεβρουάριο 1999 στο Σμήνος Μετεκπαίδευσης των Α-7 στην 115 Πτέρυγα Μάχης.
Μετά το πέρας της εκπαίδευσης επάνδρωσε την 340 Μοίρα Βομβαρδισμού μέχρι τον Ιούλιο 2001, οπότε μετατέθηκε στην 111 Πτέρυγα Μάχης στη Νέα Αγχίαλο, για εκπαίδευση στα αεροσκάφη F-16.
Από τον Οκτώβριο 2002 μέχρι τον Οκτώβριο 2003 υπηρέτησε στην 347 Μοίρα και στη συνέχεια επανήλθε στην 115 Πτέρυγα Μάχης και στην 340 Μοίρα, με την έλευση των νέων αεροσκαφών F-16  Block 52 plus, όπου και υπηρετούσε μέχρι την ημέρα του ατυχήματος.
Μετά από την επιτυχή του εκπαίδευση στα Α7 και έπειτα στα F-16, διακρίθηκε τόσο για την εργατικότητά του, όσο και για την αρτιότητα του χαρακτήρα του, επελέγη δε από την υπηρεσία του και ως εκπαιδευτής καθώς η μεταδοτικότητα ήταν άλλο ένα χάρισμα που τον χαρακτήριζε.
Εκπροσωπούσε πάντα επάξια τη χώρα, λαμβάνοντας μέρος σε πάρα πολλές αποστολές, εντός κι εκτός Ελλάδας.